Na terenie województwa podlaskiego eksploatowanych jest 653,64 km linii kolejowych, co stanowi około 3,5% linii zarządzanych przez PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. Długość linii o znaczeniu państwowym wynosi 436,52 km. W ramach, zaktualizowanego w lipcu 2017 rok, Krajowego Programu Kolejowego przewiduje się do 2023 roku realizację na terenie województwa podlaskiego 16 projektów inwestycyjnych, o łącznej wartości około 2,5 mld PLN. Na terenie województwa podkarpackiego eksploatowanych jest 894,83 km linii kolejowych, co stanowi około 5% linii zarządzanych przez PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. Długość linii o znaczeniu państwowym wynosi 390,49 km.
Wspólne ćwiczenia funkcjonariuszy Straży Ochrony Kolei i Policji
Na terenie województwa zachodniopomorskiego eksploatowanych jest 1147,65 km linii kolejowych, co stanowi około 6% linii zarządzanych przez PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. Długość linii o znaczeniu państwowym wynosi 782,03 km. W ramach, zaktualizowanego w lipcu 2017 roku, Krajowego Programu Kolejowego przewiduje się do 2023 roku realizację na terenie województwa zachodniopomorskiego 11 projektów inwestycyjnych, o łącznej wartości około 2,5 mld PLN. Na terenie województwa wielkopolskiego eksploatowanych jest 1877,64 km linii kolejowych, co stanowi około 10% linii zarządzanych przez PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. Długość linii o znaczeniu państwowym wynosi 1128,9 km. W ramach, zaktualizowanego w lipcu 2017 roku, Krajowego Programu Kolejowego przewiduje się do 2023 roku realizację na terenie województwa wielkopolskiego 27 projektów inwestycyjnych, o łącznej wartości około 5,5 mld PLN.
Jest nowy Krajowy Program Kolejowy!
Na początku 1946 roku dokonano wstępnych rozmów z ASEA-ą w sprawie zawarcia umowy kredytowej na dostawy urządzeń elektrotrakcyjnych dla Warszawskiego Węzła Kolejowego. Dostawy w ramach umowy dotyczyły wyposażenia kompletnego sześciu podstacji trakcyjnych i kabin sekcyjnych oraz wyposażenie dyspozytorni zdalnego sterowania systemem elektrycznym. Ponadto umowa obejmowała dostawę czterdziestu czterech trzywagonowych elektrycznych zespołów trakcyjnych serii EW54 i ośmiu lokomotyw elektrycznych serii E150 o układzie osi Bo’Bo’.
- 27 stycznia 2023 roku PKP PLK podpisała umowę z urzędem marszałkowskim województwa wielkopolskiego na modernizację i elektryfikację linii kolejowej nr 369 Czempiń – Śrem, oraz budowę zelektryfikowanej linii kolejowej Konin – Turek[108].
- Wydzielony system trakcji elektrycznej 800 V na linii Gdańsk – Gdynia zlikwidowano 20 grudnia 1976 roku.
- Elektryfikacja przyczyniła się do unowocześnienia organizacji procesu transportowego, dzięki stopniowemu wprowadzeniu automatyki i centralnego sterowania stając się czynnikiem miastotwórczym na obszarach objętych zelektryfikowanym ruchem podmiejskim w wielkich aglomeracjach urbanistycznych.
- Nowe tory to ograniczony hałas przejeżdżających pociągów dzięki wykorzystaniu specjalnych materiałów i ekranów akustycznych.
- 31 maja 1984 roku odcinek Poznań – Zbąszynek – Rzepin (74 km) został zelektryfikowany.
PKP Intercity dla kibiców na EURO 2024 –…
Oprócz wprowadzenia na masową skalę lokomotyw krajowych EU07 od 1967 roku oraz od 1971 roku rozpoczęto produkcję seryjną lokomotyw ET22[35]. 1 lipca 1913 na linii kolejowej Koszalin – Unieście otwarto połączenia tramwajowe, które 30 września 1938 roku zostały zlikwidowane[3]. Linia Gdynia – Słupsk, Skierniewice – Pilawa – Łuków i Jasło – Krosno – Sanok – Nowy Zagórz. Wyremontowana i przywrócona do ruchu zostanie także linia Czerwonka – Mrągowo – Mikołajki –Ełk w woj. Warmińsko-mazurskim, która stanowić będzie trzeci korytarz kolejowy łączący Olsztyn z Ełkiem (obok istniejących dzisiaj linii przez Korsze i Giżycko oraz przez Szczytno i Pisz). Gruntownej modernizacji doczeka się także główna linia kolejowa biegnąca przez woj.
Czy i jak można zarządzać kryzysem energetycznym na kolei?
Ostatecznie w 1978 roku do Polski dotarły pierwsze trzy lokomotywy ze Związku Radzieckiego, których dostawy piędziesięciu egzemplarzy trwały do 1982 roku. Otrzymały oznaczenie ET42 i były najsilniejszymi lokomotywami eksploatowanymi przez PKP[44]. W związku z planowaną w bliżej nieokreślonej przyszłości elektryfikacją GWK standardowym dla PKP zasilaniem prądu stałego 3 kV zdecydowano się na budowę sieci trakcyjnej o wymiarach i izolacji typowych dla napięcia 3000 V prądu stałego. Prąd stały o napięciu 800 V miały dostarczać podstacje trakcyjne, dla których wyposażenie zamówiono w Wielkiej Brytanii na przełomie 1947 i 1948 roku[14]. 23 czerwca 1949 roku otwarto dla ruchu linię średnicową, która została odbudowana po wysadzeniu przez Niemców w 1944 roku po zakończeniu powstania warszawskiego[20].
Podczas realizacji elektryfikacji pojawiło wiele problemów natury technicznej i ekonomicznej związanej z elektryfikacją napięciem 3000 V DC spowodowały podjęcie dyskusji na temat wyboru nowego systemu zasilania trakcji elektrycznej[82]. Już w 1956 roku podjęto dyskusję na temat celności elektryfikacji linii kolejowych na napięcie 25 kV AC. W lipcu 1957 roku na zlecenie Ministerstwa Komunikacji Biuro Projektów Elektryfikacji Kolei wykonało studium analizy możliwości i celowości zastosowania na PKP trakcji elektrycznej jednofazowym prądem zmiennym o częstotliwości przemysłowej 50 Hz[83]. 10 grudnia 2023 roku zakończono elektryfikację linii kolejowej nr 182 Tarnowskie Góry – Zawiercie wraz z łącznicami nr 705 i 892 połączonej z modernizacją co pozwoliło na uruchomienie połączeń pasażerskich przez międzynarodowy port lotniczy Pyrzowice obsługiwanych przez Koleje Śląskie[81]. 30 czerwca 1990 roku zelektryfikowano linię kolejową nr 405 na odcinku Słupsk – Ustka[58].
PGE przejęło PKP Energetyka. Transakcja zakończona
Archiwalne wersje programu wraz ze sprawozdaniami rocznymi z jego realizacji dostępne są w Biuletynie Informacji Publicznej ministerstwa. Rząd zdecydował się również zwiększyć środki na dofinansowanie międzywojewódzkich i międzynarodowych kolejowych przewozów pasażerskich Firma maklerowa Dukascopy w latach 2024–2030. Głównym celem jest podniesienie rekompensaty w ramach umowy ramowej o świadczenie usług publicznych w zakresie międzywojewódzkich i międzynarodowych kolejowych przewozów pasażerskich, zawartej między Ministrem Infrastruktury a PKP Intercity SA.
Efektem dalszych działań jest poprawienie warunków ekologicznych otoczenia[29]. Wprowadzenie nowego systemu mogłoby poważnie zaciążyć na tempie elektryfikacji, wymagałoby wielu punktów styku o wymianie dużej liczby pociągów. Budowa stacji stycznych z indywidualnym przełączaniem systemu zasilania i zmianą lokomotyw każdego pociągu byłaby bardzo kosztowna, a ze względu na konieczność rozbudowy stacji – w niektórych warunkach niemożliwa.
Nowe i przebudowane mosty oraz wiadukty stopniowo zapewniają płynniejszą drogę przewozu bez zbędnych zwolnień i postojów m.in. Lepiej wyposażone stacje z dodatkowymi torami gwarantują sprawną obsługę składów towarowych i punktualny przejazd pociągów aglomeracyjnych i dalekobieżnych. Program stanowi bezpośrednią kontynuację Krajowego Programu Kolejowego do 2023 r.
W 1958 roku zbudowano prototyp krajowego trzyczłonowego EZT serii EW55 dla ruchu podmiejskiego z przystosowaniem do wysokich peronów, a w latach 1958–1962 dostarczono serię tych pojazdów dla WWK. W 1961 roku zbudowano prototyp trójczłonowego zespołu trakcyjnego dla ruchu lokalnego, z takim samym wyposażeniem jak EW55, ale przystosowany do niskich peronów. Jednostką była seria EN57, która weszła do produkcji seryjnej w 1962 roku[32].
[…] Przeprowadzone badania wykazały, że w tych warunkach, mimo pewnych oszczędności na urządzeniach zasilających, łączne nakłady na elektryfikację i roboty towarzyszące byłyby dla nowego systemu większe niż odpowiednie nakłady związane z elektryfikacją systemem prądu stałego[83]. W 1959 roku PKP próbowało przekonać Ministerstwo Komunikacji do zelektryfikowania linii kolejowej Inwestorzy uciekają do bezpiecznych aktywów jak zwiększa lampy nr 131 na napięcie 25 kV 50 Hz prądu przemiennego[12], ale pomysł ten został odrzucony w związku z brakiem unfikacji taboru oraz spadkiem przewozów na Magistrali Węglowej[33]. Krajowy przemysł w szybkim tempie zaczął dostarczać nowe lokomotywy elektryczne i elektryczne zespoły trakcyjne, co pozwoliło w dużej części zastąpić większość serii parowozów do końca lat 70.
Dodatkowe tory, obiekty i nowoczesne urządzenia pozwalają skrócić czas przejazdu i zwiększyć liczbę pociągów. 4 zadawaj pytania przed rozpoczęciem handlu jest programem wieloletnim, obejmującym inwestycje na liniach kolejowych, które wspierane są finansowo przez ministra właściwego do spraw transportu. Mimo późniejszego dostrzeżenia problemów natury technicznej związanej z elektryfikacją prądem 3 kV DC oraz prowadzaniem dyskusji, a także projektów związanych z wprowadzeniem napięcia 25 kV AC na przełomie lat 50. Projekt budowy linii kolejowych dużych prędkości o zasilaniu 25 kV AC zakłada ich powstanie w ramach Centralnego Portu Komunikacyjnego i jest w fazie opracowywania dokumentacji technicznej[111]. W październiku 2022 roku wybrano wykonawcę na opracowanie koncepcji podstacji trakcyjnych dla planowanych linii kolejowych mających powstać w ramach CPK[112]. 27 grudnia 1973 roku zelektryfikowano linię kolejową nr 157 na odcinku Pawłowice Śląskie – Chybie[39].